Chrystus zwycięża zło i śmierć! To radosne orędzie rozbrzmiewa w tych dniach w sercu Kościoła. Zwyciężywszy śmierć, Chrystus obdarza nieskończonym życiem tych, którzy Go przyjmują i wierzą w Niego. Jego śmierć i zmartwychwstanie stanowią zatem fundament wiary Kościoła.
św. Jan Paweł II
‚
Niedziela wielkanocna rozpoczyna się już w sobotę po zachodzie słońca. Rozpoczyna ją Wigilia Paschalna, podczas której zapala się Paschał – wielką woskową świecę, która symbolizuje zmartwychwstałego Chrystusa. Jest to również ostatni dzień Triduum Paschalnego. Świętowanie Wielkanocy rozciąga się na kolejne osiem dni – oktawę wielkanocną, a szerzej na cały Okres wielkanocny, trwający 50 dni, a którego zakończeniem jest dzień pięćdziesiątnicy – Niedziela Zesłania Ducha Świętego (Zielone Świątki ). W 40-tym dniu obchodzona jest uroczystość Wniebowstąpienia Pana Jezusa.
Zwyczaj przedłużania najważniejszych świąt chrześcijańskich jest bardzo dawny. Kościół chce w ten sposób podkreślić ważność uroczystości.
Oktawa wielkanocna – uroczyste obchody zmartwychwstania Jezusa. Oktawa rozpoczyna się Wigilią Paschalną w Wielką Noc i trwa do Niedzieli Miłosierdzia Bożego. Jest to łącznie 8 dni. Św. Jan Paweł II, w roku 2000 ustanawiał Święto Bożego Miłosierdzia dla całego Kościoła Powszechnego, które ma być obchodzone w drugą niedzielę Wielkanocy. Z racji tego, że każdy dzień oktawy jest uroczystością Zmartwychwstania, w piątek wielkanocny nie obowiązuje post. W każdej mszy oktawy w rozesłaniu dodaje się podwójne alleluja:
Kapłan: Idźcie w pokoju Chrystusa, alleluja, alleluja!
Wierni: Bogu niech będą dzięki, alleluja, alleluja!
Cud Zmartwychwstania „nie mieści się” w jednym dniu, dlatego też Kościół obchodzi Oktawę Wielkiej Nocy – przez osiem dni bez przerwy wciąż powtarza się tę samą prawdę, że Chrystus Zmartwychwstał. Okres ośmiu dni traktowany jest jak jeden dzień, jako jedno święto, jako dzień najradośniejszy. dni oktawy Wielkanocy traktowane są jako uroczystości. Wszystkie dni oktawy posiadają taki sam walor jak Niedziela Zmartwychwstania.
Modlitwy mszalne oktawy Wielkanocy odnoszą się do takich tematów jak: pojednanie z Bogiem i między ludźmi przez paschalne misterium Chrystusa, zmartwychwstanie Chrystusa jako zadatek naszego zmartwychwstania, chrzest jako duchowe narodziny, wiara i miłość jako owoce nowego życia, Eucharystia jako “wielkanocny sakrament”, umacniający dar nowego życia w Chrystusie Zmartwychwstałym.
Fragment przemówienia abp. Wojciecha Polaka na Jasnej Górze.
„…Zastanówmy się, ile w nas zostało dziś jeszcze z tego wezwania, z którym tak gorąco zwracał się do nas święty Jan Paweł II mówiąc, że solidarność, to znaczy jeden i drugi, razem, we wspólnocie, jeden z drugim, a nigdy jeden przeciw drugiemu, jeden przeciw drugim, bo nie może być walka mocniejsza od solidarności, nie może być program walki ponad programem solidarności.
Pytamy się, gdzie jest to miejsce, tu, w Polsce, w którym człowiek zacznie to wreszcie rozumieć. Może właśnie tu, u stóp Ukrzyżowanego. Może jest to ostatnie miejsce, które nam zostało, byśmy mogli dostrzec w bliźnim drugiego siebie i rozerwać spiralę nienawiści, pogardy czy wzajemnych uprzedzeń…”.
Nie umiem być srebrnym aniołem, ni gorejącym krzakiem.
Tyle Zmartwychwstań już przeszło, a serce mam byle jakie.
Tyle procesji z dzwonami, tyle już alleluja,
a moja świętość dziurawa, na ćwiartce włoska się buja…
I wiem, gdy łzę swoją trzymam, jak złoty kamyk z procy,
zrozumie mnie mały Baranek z najcichszej Wielkiej Nocy…
ks. Jan Twardowski
Święto Miłosierdzia
Obchodzone jest w II Niedzielę Wielkanocną, zwaną Niedzielą Miłosierdzia Bożego. Wpisał je do kalendarza liturgicznego najpierw Franciszek kard. Macharski dla archidiecezji krakowskiej (1985), a potem niektórzy biskupi polscy w swoich diecezjach. Na prośbę Episkopatu Polski Ojciec Święty Jan Paweł II w 1995 roku wprowadził to święto dla wszystkich diecezji w Polsce. W dniu kanonizacji Siostry Faustyny 30 kwietnia 2000 roku Papież ogłosił to święto dla całego Kościoła.
Inspiracją dla ustanowienia tego święta było pragnienie Jezusa, które przekazała Siostra Faustyna. Pan Jezus powiedział do niej: Pragnę, ażeby pierwsza niedziela po Wielkanocy była świętem Miłosierdzia. Pragnę, aby święto Miłosierdzia, było ucieczką i schronieniem dla wszystkich dusz, a szczególnie dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte są wnętrzności miłosierdzia Mego, wylewam całe morze łask na dusze, które się zbliżą do źródła miłosierdzia Mojego. Która dusza przystąpi do spowiedzi i Komunii świętej, dostąpi zupełnego odpuszczenia win i kar. W dniu tym otwarte są wszystkie upusty Boże, przez które płyną łaski.
.
ZESŁANIE DUCHA ŚWIĘTEGO
Zielone Świątki to święto Zesłania Ducha Świętego. To jedno z ważniejszych świąt kościelnych, które zamyka wielkanocny cykl świąteczny.
Według Dziejów Apostolskich, Zesłanie Ducha Świętego miało miejsce w pierwsze po zmartwychwstaniu Jezusa święto pięćdziesiątnicy. Duch Święty zstąpił na zebranych w wieczerniku apostołów, Maryję oraz niewiasty. Apostołowie zaczęli przemawiać w wielu językach oraz otrzymali dary duchowe.
Pamiątkę zesłania na apostołów Ducha Świętego Kościół obchodzi jako osobne święto od 4 wieku, na mocy postanowień synodu w Elwirze z 306 roku. W pierwszych wiekach w wigilię tego święta udzielano chrztu katechumenom. W średniowieczu istniał zwyczaj zrzucania podczas mszy świętej z wysokości sufitu kościoła róż i innych kwiatów symbolizujących dary Ducha Świętego. Do dzisiaj w niektórych bazylikach i katedrach w czasie uroczystości wypuszcza się z klatek gołębie — symbol Ducha Świętego.
W tradycji ludowej Zielone Święta to przede wszystkim pożegnanie wiosny i powitanie lata, święto rolników i pasterzy. Od wieków ubierano wtedy domy gałązkami drzew liściastych, głównie buka, brzozy, lipy i witkami modrzewia.